Дарсі Паке здымае лепшае з карэйскага кіно

Калі Дарсі Паке пераехаў у Карэю ў 1997 годзе, ён ужо быў прыхільнікам азіяцкага кіно, яму падабаліся фільмы з Ганконга і Японіі, таму ён вырашыў даведацца больш пра карэйскае кіно

«Фільмы, якія я бачыў, былі нашмат лепшыя, чым я чакаў», — сказаў Паке, які вырас у штаце Масачусэтс. «І ўсё ж я б пайшоў у Інтэрнэт і пашукаў інфармацыю, і пра іх нічога не было б на англійскай мове. Таму я вырашыў зрабіць вэб-сайт пра карэйскае кіно, думаючы, што гэта лепш, чым нічога».

Запушчаны ў 1999 годзе, гэты сайт, Koreanfilm.org, было настолькі «лепш, чым нічога», што стала праніклівай англамоўнай крыніцай навін кіно для міжнародных кінаманаў. Вэб-сайт таксама паслужыў візітнай карткай кар'еры Паке як журналіста, асвятляючы карэйскае кіно для такіх публікацый, як Cine24, і ў канчатковым выніку прывёў да таго, што ён перакладаў субтытры для ўзнагароджаных карэйскіх фільмаў, такіх як фільм Пон Джун Хо Паразіт і Хіракадзу Карэ-эда Брокер.

«Мне пашанцавала з маім часам, - сказаў Паке. «Я пачаў пісаць пра карэйскае кіно ў той момант, калі карэйскае кіно выходзіла на астатні свет. Гэта было ў эпоху, калі ва ўсім свеце была моцная прага ведаў аб карэйскім кіно, і было вельмі мала людзей, якія давалі гэтыя веды».

Паке пачаў сваю кар'еру перакладчыка субтытраў з карэктуры ангельскіх перакладаў, а таксама часам сумеснага перакладу з карэйскім сябрам. «Каля дзесяці гадоў таму я адчуў, што мая карэйская мова на такім узроўні, што я мог рабіць першыя чарнавікі», — сказаў ён. «І нават сёння шмат людзей разглядаюць маю працу».

На працягу апошняга дзесяцігоддзя ён працаваў з некаторымі з вядучых карэйскіх рэжысёраў і адзначае, што кожны вопыт адрозніваецца.

«Я думаю, што лепшыя рэжысёры вельмі адчувальныя да тонкасцяў перакладу і разумеюць, наколькі гэта важна», — сказаў Паке. «Пон Джун Хо вельмі практычны з пункту гледжання перакладу. Перш чым я пачаў, ён даслаў мне чатыры старонкі нататак, а пасля таго, як я скончыў, былі электронныя лісты туды-сюды. Затым мы правялі два дні, седзячы перад экранам, праглядаючы пераклады радок за радком разам з прадзюсарам і некаторымі іншымі людзьмі з CJ. Гэта быў вельмі інтэнсіўны працэс. Вельмі карысна і цікава для мяне, таму што я заўсёды мог спытаць усё, што мяне цікавіла».

брокер, рэжысёра Карэ-эда, уяўляў сабой асаблівую праблему, таму што сцэнар першапачаткова быў напісаны на японскай мове. Карэ-эда трохі разумее па-карэйску, сказаў Паке, але працаваў у асноўным праз перакладчыка, які перадаваў любыя прапановы па аднаўленні субтытраў.

«Для мяне вялікая праблема Брокер было пытанне тону, - сказаў Паке. «Таму што я лічу, што Карэ-эда — рэжысёр, які здольны падысці да мяжы паміж вельмі эмацыйным і занадта эмацыйным, і ён ведае, як заставацца на правільным баку мяжы. І вельмі лёгка памыліцца ў перакладзе. Вы павінны быць вельмі дакладнымі ў тым, дзе вы ставіце тон. Гэта быў мой самы вялікі выклік з фільмам ".

Пераклад субтытраў адрозніваецца ад любога іншага віду перакладу, кажа Паке. «Гледачы чуюць, як гавораць акцёры, могуць атрымаць ад экрана масу эмоцый. Пераклад павінен дапоўніць гэта. Я вельмі ўважліва сачу за спектаклямі, калі перакладаю. Часта складваецца адчуванне, што я перакладаю спектакль, а не тэкст. Вы таксама павінны быць у курсе такіх праблем, як час ".

Калі акцёр рэагуе на пэўную інфармацыю, перакладчык павінен пераканацца, што аўдыторыя апрацоўвае яе адначасова з акцёрам.

«Увогуле, я шмат думаю пра ўзаемаадносіны паміж персанажамі і пра тое, як героі развіваюцца ў гісторыі», — сказаў Паке. «І дыялог адлюстроўвае ўсё, што адбываецца ў галаве героя. Я павінен старацца быць у курсе таго, што адбываецца пад паверхняй, і быць упэўненым, што я адлюстроўваю столькі, колькі магу».

Пакет з'яўляецца аўтарам Новае карэйскае кіно: разбіваючы хвалі, які ахоплівае галіну з 1980-х па 2000-я гады. Ён напісаў кнігу ў 2009 годзе і адзначае, што адным з відавочных спосабаў змянення галіны з тых часоў з'яўляецца павышэнне ўзроўню міжнароднай цікавасці.

"Я думаю, што карэйскія кінематаграфісты цяпер сапраўды ведаюць пра міжнародную аўдыторыю", - сказаў Паке. «Такія рэжысёры, як Пак Чан Ук і Пон Чжун Хо, здымаюць фільмы для сусветнай аўдыторыі незалежна ад таго, на карэйскай ці англійскай яны».

Але самай вялікай зменай можа стаць рост колькасці незалежных фільмаў, якія зараз здымаюцца ў Карэі. Каб адзначыць гэтыя індзі-фільмы, Паке заснаваў Узнагарода Wildflower Film Awards, фестываль незалежнага кіно.

«Незалежны сектар вельмі дынамічны», — сказаў ён. «Вырабляць не менш за 100 фільмаў у год з неверагоднымі акцёрскімі гульнямі. Кожны год з'яўляюцца новыя захапляльныя таленты, але яны непазбежна застаюцца незаўважанымі. Кожны год гэта час, калі мы можам адзначыць дасягненні гэтых кінематаграфістаў».

Пакет прыме ўдзел у Лонданскі фестываль карэйскага кіно, праходзіць па 17 лістапада. Ён падпісаўся на ўдзел у дыскусіі, прыме ўдзел у пытаннях і адказах пасля паказу Брокер і прадставіць два індзі-фільмы. Адзін з фільмаў называецца Гарача днём, холадна ноччу.

«У наш час шмат незалежных фільмаў, якія паказваюць, як звычайныя людзі змагаюцца з фінансамі, і гэты робіць гэта з пачуццём гумару», — сказаў ён. «У гэтым ёсць сапраўдная перавага, але гэта не саркастычна. Або адмоўны. Гэта цёпла».

Ён таксама прадставіць Самотны востраў у далёкім моры.

«Гаворка пра маладую жанчыну, таленавітую мастачку, але кідае мастацтва і ідзе ў будысцкі храм», — сказаў Паке. «Гэта пра адносіны паміж ёй і яе бацькам. Ён задае шмат пытанняў пра тое, што важна ў жыцці».

За дзесяцігоддзі жыцця ў Карэі Паке таксама зняўся ў некалькіх драмах і фільмах, у тым ліку ў фільме Хон Сан Су 2020 года Жанчына, якая бегла. Яго пазаштатная акцёрская кар'ера склалася выпадкова.

«Жывучы ў Карэі, я пазнаёміўся з многімі рэжысёрамі, — сказаў ён. «І праз працу з субтытрамі, і як журналіст, і на кінафестывалях. У рэшце рэшт я наткнуўся на рэжысёра, якому вельмі тэрмінова спатрэбіўся замежны акцёр, і я ўвайшоў у ролю. Такім чынам, калі іншыя рэжысёры ўбачылі гэта, яны сказалі: о, Дарсі. Калі каму патрэбны непатрабавальны недарагі замежны акцёр, мне тэлефануюць».

Ён шчаслівы ўдзельнічаць у Лонданскім кінафестывалі за магчымасць пазнаёміць яшчэ больш шырокую аўдыторыю з тым, чым ён захапляецца ў карэйскім кіно.

«Звычайны фестываль мае свой парадак дня і адносіны з аўдыторыяй, — сказаў Паке. «Хоць такі фестываль сапраўды можа паглыбіцца ў розныя стылі кінавытворчасці ў Карэі. Я думаю, што гэта сапраўды паказвае на тое, што новага і цікавага ў карэйскім кіно».